“Salamat Ma, Pa”

Sa dihang nagbitay pa ko sa tumoy sa pampang
Hangtod nga sa dihang nisulod ko sa mangitngit nga langub
Nabatyag ko na kung unsa ka lalum ug kadako
Ang inyong paghigugma ug paghatag ug importansya kanako.

Sa unang pagbuka sa akong mga mata
Wala’y laing nakita kundili ang inyong maanyag nga hitsura
Nga sa ako nagbiay-biay ug kanunay nagbantay
Sa paglakaw sa maanindot nga dalan apan puno sa katalagman.

Sa unang higayon nga ako naka-litok ug pulong
Wala’y laing nasangpit kundili mama ug papa
Nga nagpasabot kanako sa dakong kamatuoran
Nga kani silang duha ang nagdala kanako diri sa kalibutan.

Sa unang higayon nga nagamit nako ang akong dalunggan
Wala’y laing nadungog kundili ang pagsampit ninyo sa akong ngalan
Inubanan sa kusog nga katawa ug kalipay
Isip pagpasalamat nga ako nidagsa sa inyong panimalay.

Sa unang pag ginhawa sa hangin nga presko
Sa akong ilong wala’y laing nahanggab
Kundili ang mahumot nga baho sa palibot
Nga puno sa paghigugma ug walay kayugot.

Sa padayon nakong pagpakig-away niining kalibutan
Wala’y laing nasulod sa huna-huna kundili ang inyong mga gipangtambag
Nga kanunay magsakripisyo, mu salig sa kaugalingon
Ug musampit sa iyang ngalan sa kahitas-an.

Nidako akong usa ka maayong tawo ug ihimplo sa uban
Pinaagi sa inyong mga giya, disiplina ug paghigugma kanako
Dili ko karon mahiaguman ning maong kalampusan
Kung wala ako nagtubo sa inyong kiliran.

Ug sa katapusan, bisan paman sa akong kamatayon
Wala’y laing mabuhat ug masulti sa inyong atubangan
Kundili ang paghatag ug dakong pasalamat
Nga kamo ang akong nahimong mga ginikanan—ma, pa.